بسم الله الرحمن الرحیم
یه راست برم سر اصل مطلب ، من در این عمر گهر بارم فقط یک باز اقدام به تهیه "شور" کرد .اونم سال قبل ، زمانیکه یونا هنوز به دنیا نیومده بود .آخه خودم هم موندم با اون وضع شکم حال هوس شور درست کردنم چی بود که به سرم زد .البته خیلی هم خوشمزه شد و مزه اش هنوز زیر دندونمون مونده .
بماند که پارسال بعد اینکه همه مواد رو ریختیم تو دبه و هنوز خونه رو تر و تمیز نکرده بودیم ،دست همسرجان با تیغ اصلاح برید و ینج شش تا بخیه خورد و یه خاطره ای شد برا خودش .
امسال با وجود یه پسر کوچولوی شیطون دیگه نمیشد طرف شور درست کردن بریم .تا اینکه پریشب که خونه همسایه طبقه بالایی مون بودیم من به شوخی گفتم اگه یه روز مریم بیاد پیشم و بچه رو بدیم آقایون نگه دارن با همدیگه شور بگذاریم .همسر جان ما ، عاشق شور ، سریع ادامه داد باشه همین جمعه وسایل میگیرم بچه رو من نگه میدارم شما شور درست کنین .
این شد که فردا جمعه بی حرف پیش ما به امید خدا شور پزون داریم .
عزیزم رزماری جان خیلی دلمو آب انداختی....منم دلم خواست....عزیزم خوشحالم که انقد با شور و انگیره هستی اینو از تمام نوشته هات میشه درک کرد و خوش ب حال همسرت چون مشخصه شما ب همه چیز اهمیت میدین...و خیلی با احساس هستی....برای منم خیلی دعا کن عزیزم هفته دیگه ب یحرف پیش نامزدیمه...دعا کن خوشبخت بشمممم... و هیچوقت پشیمون نشم
آخ الهی ............... عزیز دلم خیلی مبارکت باشه .خیلی خیلی .
الهی که خوشبخت بشی و همه چیز با رضایت خدا و پدرمادرت و باب میل ودلت پیش بره .
ببخشید که دلتو آب انداختم .کاش نزدیک بودی یه کم تعارفی برات می آوردم خانمی
ما منتظریم ببینیم سرنوشت شور چه شد؟
در دست شور شدن تشریف دارن
آفرین خانوم باسلیقه و هنرمند. نوش جونتون باشه
وای خدا ، تو یه وقت دلت نخواد ؟؟؟؟
من شرمنده ام اصلاً یاد تو نبودم