دوست داشتن یا عشق ؟ ........... دوستت دارم با عشق

این آهنگ جدید محسن چاووشی رو شنیدین ؟

من پریروز توی آژانس شنیدم و دوباره بعد مدتها یه سوال گنده اومد توی ذهنم .

دوست داشتن یا عشق؟

من هنوز نفهمیدم عاشقم یا همسرم رو دوست داره

برگردم به زمانهای دور ......

من همیشه منتظر کسی بودم برای ازدواج که ازش خوشم بیاد و بقیه داستان ازدواج . کم کم که به بلوغ فکری رسیدم دیگه دنبال چهره تک و جذاب نبودم .به چند دلیل : 1 - زیبایی کاملاً سلیقه ای است و در مورد هر کس به یه نحوی صدق می کنه .

2 - احساس کردم فرد زشت نداریم ، فقط بعضی ها همخونی مثلاً اعضای چهره شون با هم و با تناسب اندامشون نسبت به بقیه بیشتره و بعضی کمتر .

3 - وقتی با بزرگ تر شدنم و درک این مطلب که  زیبایی ظاهری ام رو برای خودم و در حریم شخصی خودم نگه دارم نه برای عموم ، انتظار فردی رو هم که زیبایی ظاهری اش رو برای عموم بگذاره دیگه نداشتم .

4 - دلیل های مختلف دیگه ای هم بود که فعلاً بی خیال

این بود که در وهله اول می خواستم ظاهر فرد ( نه زیبای صرف ) به دلم بنشینه و بعد بقیه موارد بررسی بشه .

اولین باری که آقای همسر رو دیدم که داستانش طولانیه ، از چهره اش و استایلش بدم نیومد و البته به دلم هم نشست .

در حد خوش آمدن نه عاشق شدن .

البته من همیشه جلوی خودم رو برای دوست داشتن و یا عشق ورزیدن به کسی که به طور قطعی معلوم نبود وارد زندگی ام میشه یا نه ،‌ میگرفتم .استدلالم این بود که میخواستم همه اولین ها رو با همسرم تجربه کنم .

که همین جا توی پرانتز بگم خیلی ازین کارم راضی هستم ،‌ اولین تجربه ها خیلی شیرین هستن و من تا جاییکه میشد ، تجارب دو نفره ام رو با همسرم داشتم تا به امروز.

شروع رابطه ما از طرف من خیلی منطقی بود . من احساس میکردم که اچید عاشق شده .از حرفهاش و رفتارش اینطور به نظر میومد و توی اون 3 الی 4 ماهی که ما فقط داشتیم بحث میکردم که من آیا ایشون رو می پذیرم یا نه ، تمام تلاشم بر این بود که این حس به اصطلاح عاشق شدن رو ازش دور کنم .چون میخواستم با منطق پیش برم تا خدای نکرده پشیمونی در کار نباشه .

خوب هر کس به خودش یقین داره ولی وقتی میدیدم اچید با وجود اینکه من رو از قبل نمی شناخته ولی اینقدر بهم اعتماد میکنه و حرفم رو قبول داره برام جای تعجب بود .حتی تا مدتی پس از ازدواج هم ازش می خواستم دلائلش رو برای دوست داشتنم ، دونه دونه بگه .

من سعی میکردم خوبی ها و حسنات اون رو کشف کنم و به اون علت دوستش داشته باشم ولی اچید میگفت : من میدونم تو خوبی و دوستت دارم .

من اینجور دوست داشتن اون رو نمی خواستم .چون می ترسیدم فقط عشقی زودگذر باشه .

یک بار از یه نفر که دستی توی مسائل دینی داره شنیدم که عشق پیش از ازدواج هیچ ملاکی برای تداوم زندگی نیست .

اون فرد اینطور میگفت که هر زندگی برای خودش آداب و رفتاری داره ،‌ که اگر هم از جانب بانو و هم از جانب آقا به شکل صحیح انجام بشه ، خداوند برکت عشق رو توی زندگی قرار میده و تداوم زندگی رو باعث میشه .

مثلاً رعایت ادب بین زن و مرد ، رعایت حقوق همدیگه ، احترام به هم ، حتی اینکه تبعیت یک زن از همسرش بعنوان شوهر نمونه کوچکی از توانایی بندگی خداوند هست .یعنی اگر زنی بتونه ی مردش رو به عنوان مالک زندگی اش بپیذیره و ازون اطاعت امر کنه ( البته با رعایت حدود الهی ) مرحله ای از بندگی خدا رو طی کرده .حالا حضور ذهن زیادی از اون مطالب ندارم ولی تا جایی که یادمه چیزیکه اون موقع دستگیرم شده بود این بود که لزوماً نباید قبل عروسی عاشق بود ،‌ میشه این عشق رو به وجود آورد .

کاری که پدر بزرگها و مادربزرگهای ما کردن . اکثرشون تا سر سفره عقد هم حتی همدیگه رو ندیده بودن ولی زندگی خوبی داشتن و سالهای سال کنار هم آسودن .چه بسا عشق خیلی هاشون مثال زدنی شد و موندگار در ذهن بقیه.

راستش رو بگم اوایل ازدواج خیلی تلاش میکردم این حدود رابطمون حفظ بشه . با وجود اینکه منم قبل عروسی به مرز دوست داشتن زیاد رسیده بودم که نمی دونم عشق بوده یا نه اما دلم نمی خواست با سهل انگاری ام ، طناب زندگی ام از دستم در بره و خدای نکرده مثل خیلی ها نشه که عاشقانه شروع می کنن اما جور دیگه ای ادامه میدن و یا حتی جور دیگه تری تمومش می کنن. از همونها که همه میگن ای بابا اینا که عاشق هم بودن پس چی شد کارشون به اینجا رسید ؟

البته ناگفته نمونه که همسرم هم اخلاق فوق العاده عالی و خوبی داره .خیلی منعطف هست و یه فرد کاملاً مثال زدنی که وقتی از فیلتر سخت گیرانه من رد شد ، جلوی خانواده ام با اطمینان سینه سپر کردم و گفتم انتخابم ایشونه ، شما هم نظر بدین و اگه ایرادی هست من رو مطلع کنین .

حالا نه اینکه بگم همه چیز و همه چیز در حد 100 ٪ خودش بود ،‌ نه ،  ولی ملاکهایی رو 100 ٪ داشت که جزو ارکان اصلی بود و دیگه عطای این خصوصیات خوب رو به لقای چند موردی که نیاز به گذر زمان داشت بخشیدم .

مثلاً همسرم زمان ازدواج دانشجو بود ، و به طبع اون کار ثابتی نداشت ، خونه شخصی مون آماده نشده بود و شاید چند تا چیز دیگه .ولی من احساس کردم نبود اینها می ارزه به مردانگی و مرام و معرفتی که در وجود اچید بود . احساس اینکه می تونم بهش تکیه کنم به داشتن 10 تا مدرک تحصیلی می ارزید .چیزی که تا قبل آشنایی با همسر ،‌ یک ا زملاکهای اصلی ام برای ازدواج بود .چون خودم به قول معروف بچه درس خون بودم رو این مسئله تاکید زیادی داشتم اما چند بار از جانب همین مدرک داشتن افراد ضربه خوردم و دیدم زندگی رو نمی شه رو پایه مدرک تحصیلی و خونه و ماشین بنا کرد .البته وجودشون لازمه .

مثل اصل داشتن پول دیگه ،‌ که بودنش خوشبختی نمیاره اما نبودنش زندگی رو سخت میکنه .

صرف داشتن خونه و ماشین و مدرک تحصیلی بالا خوشبختی نمیاره اما در به خوشبختی رسیدن کمک میکنه .

اچید به قول خودش از اول که من رو دیده بود با یه سنجش شاید خیلی معمولی تونسته بود منو بسنجه .مثلاً گفت از مدل مانتوت فهمیدم سنگین و جدی هستی . یا از نوع غذا خوردنت و صحبت توی جمع فهمیدم تو چه سطح شخصیتی هستی .وقتی هم که بهت گفتم میخوام باهات صحبت کنم گفتی فعلاً فصل امتحانات و بمونه برای بعد فهمیدم خیلی جدی و عمقی نگر هستی .

آخه این شد تحقیقات در مورد یه دختر ؟

من ازین حرکات و افکار اچید حرص میخوردم . کسی که در اولین صحبت بینمون حرفی از دوستی نزد و یه راست حرف ازدواج رو زد .هرچند که 2 سالی طول کشید تا به ازدواج برسیم اما حتی پیشنهاد دوستی رو هم نداد تا لااقل با هم آشنا بشیم .

یعنی من میگم مگه میشه پسری انقدر چشم و گوشش رو ببنده ؟

حالا واقعاً سوءاستفاده نکردم ولی اگه یه دختر رند به پستش خورده بود می تونست حسابی طرف رو تلکه کنه . وقتی همین مطلب رو به اچید می گفتم می گفت : نه من تو رو شناخته بودم و به این لحاظ این حرفها رو می زدم.

اما من فکر میکردم اچید عاشق شده .ازون عشق در یک نگاه ها.

من ولی کم کم علاقه مند یه اچید شدم .اون هم وقتی رفتار و وجناتش رو دیدم و وقتی توی موقعیت های مختلف امتحانش رو خوب پس داد .

حالا با گذشت 4 سال نمی دونم عاشق هم هستیم یا همدیگه رو دوست داریم یا شاید عادت هم در کنار این ها اضافه شده ولی ...

فقط اینو می دونم که حتی با وجود بودن در کنار اچید بازهم دلم براش تنگ میشه ،‌

گاهی به خودم حسودی می کنم که اچید مال منه ،‌

بدون اچید شبم روز و روزم شب نمیشه ،

شاید همون شعر بهترین جواب باشه :

دوست داشتن یا عشق ؟            دوستت دارم با عشق