خانم خونه

چند روزی هست که سرماخوردم .خیلی هم طولانی شده .دیروز بعدازظهر از فرصت بیماری ام استفاده کردم و از ساعت 2 مرخصی گرفتم .

با ساعت کاری که من دارم خیلی کم پیش میاد که زودتر از شوهرم خونه باشم .شاید سالی جند بار که به تعداد انگشتهای دست هم نرسه .

وقتی رسیدم خونه ، دست به کار شدم تا برای ناهار غذای گرم آماده کنم .لوبیا پلو درست کردم .خودم داشتم از لحظه لحظه درست کردم غذا و سالاد و تمیز کردن آشپزخونه و اپن و این وسط نگاه کردن تلویزیون لذت می بردم .

تو همین گیر و دار بودم که همسری کلید انداخت تو در و در رو باز کرد . فکرش رو بکنید خونه ای که هر روز میومد سوت و کور بود حالا هم پرسر و صدا (‌ به واسطه تی وی )‌ بود هم عطر برنج در حال دم کشیدن توی خونه موج میزد .

فقط بهم لبخند میزدیم . می دونم هم من سرشار از عشق بودم هم او . احساس میکنم برای یه زن ، زنانت گری لازمه . غذا پختن و مرتب کردن خونه و آماده کردن اون برای ورود همسر و یا بچه هاش یکی از واجب ترین نقش هاست که باید همیشه داشته باشه .این شاید در ذات وجودی یک زن نهفته است . اینکه عشق بورزه تا عشق ببینه .

حس خیلی قوی و خوبی داشتم .خوبه که سرماخوردگی ام بهم اجازه داد که یک ساعتی بتونم خانم خونه باشم .آخه بعدش دیگه ولو شدم و از سردرد خوابم برد .