تولد پسرم - قسمت 2

بسم الله الرحمن الرحیم

تا جایی گفتم که رفتم اتاق عمل . قبلش از مامای بخش زایمان راجع به نوع بیهوشی سوال کردم و گفت راستش رو بگم ؟اسپاینال بهتره .

منم وقتی رفتم اتاق عمل , گفتم اسپاینال میخوام بشم .باز با شعار همیشگی " اینجا بیمارستان خصوصیه , نظر بیمار تو اولویته " جوابم رو دادن اما بعدش دکترم و ماماهای داخل اتاق عمل پریدن سرم که چرا جنرال نمیشی , خیلی بهتره , بازهم یکی دو جمله یکی به دو و در نهایت بازهم حرف , حرف اونها شد .

قبل ورود به اتاق عمل , مامایی که منو از بخش داشت می برد گفت : عزیزم فیلم برداری نمیخوای ؟سریع گفتم : نه !( تو دلم گفتم خیلی آرزوی اتاق عمل و جراحی داشتم که حالا فیلم هم بگیرم ).

متخصص بیهوشی که اومد بالای سرم , یهو یه سوزش شدید تو گلوم حس کردم .( بی انصاف مثل تو فیلم ها نگفت از 10 معکوس بشمر .همیشه برای بیهوشی اینجوری میگن , مگه نه ؟)

نگاهم به چراغهای بالای سرم بود .با خودم گفتم : رفتم که رفتم ....................

از یه خواب شیرین داشتم بیدار میشدم اما به شدت درد داشتم .دلم میخواست همین جور بخوابم اما درد نمیگذاشت .یهو فهمیدم عمل کردم و دارم به هوش میام .تو ریکاوری بودم .به شدت درد داشتم .حتی با وجود پمپ درد که به دستم وصل بود باز هم درد زیادی داشتم .فقط می گفتم درد دارم , درد دارم .

تا بعد چند لحظه اومدن و تختم رو حرکت دادن .می دونستم باید به بخش منتقل بشم و باید تختم هم عوض بشه .راستی نمیشه تو این بیمارستانها اینقدر ویلچر و تخت حمل بیمار رو عوض نکنن و تخت های بخش های مختلف رو جابجا کنن به جای بیمار ؟آخه قبل عمل 2 بار ویلچرم رو عوض کردن و بعد عمل هم 2 بار تختم رو .همین جابجایی اش کلی درد داشت .

تا اومدن تختم رو عوض کنن یهو همسر رو دیدم سریع پرسیدم بچه رو دیدی ؟خوشگله ؟سفید ِ یا نه ؟ موهام تو هست , لباسم خوب مونده ؟ درد دارم , خیلی درد دارم . که بهم جواب داد .

تا که رفتیم و رسیدیم اتاق خودم .جزئیاتش کاملا خاطرم نیست .تو آسانسور همسر بود ولی مادر و مادرشوهر رو نمی دونم .

رو تخت اتاق که جا گرفتم باز هم از درد شکایت داشتم .زیر دلم به شدت درد میکرد .پرستار اومد و توضیح داد پمپ درد رو میتونی هر زمان درد داشتی فشار بدی .منم سعی میکردم زیاد ازش استفاده نکنم تا زود تموم نشه .خلاصه بعد چند ساعت دردم کاملاً قطع شد .بچه ام رو که بعد یه ساعت آوردن پیش خودم .خلاصه  شدیم سه نفره.

یونای من با وزن 3600 گرم و قد 50 سانتی متر و دور سر 35 سانت پا به دنیای ما گذاشت .وزنش رو نه خودم و نه دکتر اصلاً انتظار نداشتیم .

ببخشید که کم کم می نویسم چون زیاد وقت نمی کنم .

لازمه که از مهتاب جانم( وبلاگ کودک دوست داشتنی ما ) هم خیلی خیلی تشکر کنم , که خیلی همراهی ام کردن و دلگرمی زیادی به من تو اون روزهای سخت و استرسی دادن .