کلافه ام

امروز اونقدر کلافه ام که حد نداره .

از همه چیز خسته ام .از کارم ، از محیطش ، از اینجا موندن ، ازینکه ازم سوال بپرسن ، از گرما ، از کارهای عقب افتاده ، از همه چی .

نمی دونم چم شده .مخم درد می کنه .

بی حوصله ام .

چهار شنبه عصری زنگ زدم مریم ( همسایه بالایی ) اونم همسرش شب کار بود ، اومد پیشم و به بهانه یه چایی حرف زدیم و زدیم تا شام ، یه شام مختصر سمبل کردم و تا 1 شب پیشم بود تا شوهرش اومد . انقدر کیف کردم ، من و مریم دیر آشنا شدیم اما زود با هم صمیمی شدیم و خیلی راحت حرفهامون رو به هم میزنیم .و این برای من خیلی خوبه .چون مدتها بود هم راز نداشتم ، به جز شماها البته .اینی که میگم شما جدی میگما ، تعارف نمی کنم .من به تک تک شماها علاقه دارم .

پنج شنبه شب همسر جان اومد .البته به من گفت که جمعه میاد .خیلی ناراحت شدم ، اون روز سوم  فامیلمون که فوت کرده ، بود .

از سرکار که رفتم خونه تا ناهار و نماز خوندم سریع با مامان رفتیم مسجد ، بعد مسجد هم سر مزارش و بعدش خونشون .یه کم بعد زمان شام رسید و رفتیم رستوران .

بعد از شام مامان و خانم برادرم اومدن خونه من تا یه چایی بخورن و نماز بخونیم .

وقتی اونها رفتن ساعت تقریباً 10:20 شب بود که زنگ زدم همسری دیدم صداش جوریه که انگار تو ماشین نشسته ،‌فهمیدم که بله ، میخواسته منو غافلگیر کنه .خیلی خوشحال شدم .اونقدر خسته بودم که نتونستم بیدار بمونم ، خوابیدم و بهش SMS دادم اومدی منو بیدار کن .استقبال گرم منو دیدین بعد یه هفته دوری ؟ زنم زنهای قدیم .والا به خدا

دیروز خونه بودیم و جایی نرفتیم ، همسرجان یه کم کارهای عقب افتاده منزل رو انجام داد ( مثل رنگ آمیزی چهار چوب در وروری) و من عین خرس قطبی بیشتر روز رو خواب بودم .

عصری هم تا بیدار شدم ، یه رگبار تند بهاری اومد با یه عالمه رعد و برق .

بعدش رفتیم بیرون وای که چه هوایی شده بود ، عالی ، توپ ، ممتاز ،‌ درجه 1 .جای همتون خالی .

یه سر پیش مادربزرگ رفتیم ، بعدش بازهم جاتون خالی رفتیم بلال خوردیم و آبمیوه و اومدیم خونه و من باز خوابیدم تا صبح .