می خوام تنها باشم

این هفته به قدری سرم شلوغ بود که حد نداشت .واسه همین اصلا وقت نکردم چیزی یادداشت کنم.البته اتفاق خاصی هم نیفتاد.جز اینکه همسری رفت ماموریت .

پنج شنبه زنگ زد و گفت نامه زدن که شنبه صبح باید تهران باشه . منم گفتم عیبی نداره .نمی خواستم در لحظه غرغر کنم. تقصیر خودش هم که نبود ماموریت دیگه . باید می رفت.  اما بیشتر از رفتن همسر ، ازین ناراحت بودم که مامانم باید میومد پیشم یا مادرشوهرم هرشب زنگ بزنه و بپرسه تنها که نیستی ؟

منم اعصابم خورد بشه .پیش خودم می گم حالا اگه بیچارهها زنگ نزنن . می گم مادرشوهره ....اوف  .... اوف .... اگه زنگ بزنه حرص می خورم. کفران نعمت نمی کنم . اما ازینکه مثل بچه ها حرص تنها بودن منو می خورن کلافه میشم.

خلاصه به آقای همسر اعلام کردم درسته که باید 7:30 اونجا باشی و میدونم تا 4 بعد از ظهر هم سر کاری اما لطف کن آخر شب راه بیفت تا بیشتر با هم باشیم. اصلاً نمی خواستم به مامانم ایناو مامانش بگم . اما پنچ شنبه که خونه مامانم بودیم همسر یهو با موبایل که حرف زد لو رفتیم.

دیروز غروب زنگ زدم به مامانم که حال و احول و اینا .میگه من دارم میام خونه شما .میگم من دارم میرم بیرون .نمی خواد بیای.گفت خوب آخر شب میام.از قضا یه کار مهم با بابام داشتم که مجبور بودم برم خونشون.رفتم بیرون و بعدش پیش بابام که مامانم یهو گفت : وایسین لباس بپوشم منم بیام.علناً گفتم نمی خوام بیای .قبول نکرد .که من دلم می مونه و اِل و بِل و سِل و ....

دیدم ناراحت شد . ازین ور هم همسر لبشو هی گاز میگیره این چه طرز صحبت با پدر مادرته .

هر جوری گفتم می خوام امشب تنها باشم کسی نگرفت .بابا همسر داره میره مسافرت . 2 ساعت آخر رو میخوام باهاش تنها باشم . حتی خود آقای همسر جان هم نگرفت که اصرار من برای نیومدن مامان بخاطر چیه ؟!

خلاصه راه افتادیم سه نفری به سمت خونه ما . قبل ازینکه مامان پله ها رو بیاد پایین زود رفتم پیش همسر میگم چرا چپ چپ  نگام می کنی ؟ میگه واسه اینکه هنوز بچه ای ، هنوز رفتار درست رو بلد نیستی . علت رفتارم که توضیح دادم تازه قضیه براش روشن شد.

بیشتر راه رو تو ماشین داشتم اشک می ریختم .هرچی مامان می گفت جواب نمی دادم ونه اینکه نخوام حوصله نداشتم و دهنم واسه حرف باز نمی شد.رسیدم خونه رفتم تو اتاق و زدم زیر گریه .تا حالا کم پیش اومده بود اینجوری گریه کنم واشک هام قطره قطره می ریخت .همسر اومد پیشم .بغلم کرد و دلداریم داد.قیافه اون از من بهم ریخته تر بود.وقتی من اشک میریزم اینجوری میشه .بغضم تموم نمی شد. براش که حرف زدم سبک شدم گفتم که چرا هیچ کس درکم نکرده .به اندازه یه عالمه گریه کردم . تا بغضم تموم شدو آروم شدم.....

 دیشب هم تنهایی سختی بود و گذشت.

آقای گل همسر رفتن تا یک هفته الی ده روز.و منم از غصه روزی هزار بار براش بمیرم و زنده بشم و هر شب سر بر بالین  تنهایی بگذارم تا زودتر برگرده پیشم.............