با بیش از کمی تاخیر

عکس های دوربینم رو خالی می کردم که متوجه شدم چندتا عکس رو می تونم برای تکمیل توضیحاتم بذارم. مثل

پل بغاز که بخش آسیایی استانبول رو به اروپاییش مرتبط میکنه .عکس از بخش اروپایی گرفته شده و روبرو بخش آسیایی هستش .اینجا هم تنگه بُسفُر هستش.

---

اینجا جلوی کاخ دولما باغچه است و اینها هم سربازان فدایی آتاترک . این کاخ همونیه که آتاترک سالهای آخر عمرش رو اونجا بوده . این خیابون هم خیابون بشکتاش است.

---

نمایی از مسجد آبی ( بلو ماسک )‌.اکثر مسجدهاشون همین شکلی هستن.گلدسته های بلند و بیش از 2، 3 تا .

---

داخل حیاط بلوماسک . یه چیزی شبیه اسماعیل طلا . صف ورودی داخل مسجد هست .که خواهش کرده بودن خانم ها روسری سرشون کنند و آقایون با شلوارک وارد نشوند .

---

این نقشه که روی یکی از صفحات ادوات علم نجوم توی موزه توپکاپی بود ، خیلی توجه من رو جلب کرد .ننوشته بود مال چه سالیه .اما نقشه ایران که دقیقاً زیر عقربه قرارداره ، حائض اهمیته .وسط عقربه کاملاً روی ایران سابق منطبق شده و از حدود خلیج فارس و دریای عمان میشه جنوب ایران رو تشخیص داد . چقدر اون زمان ایران بزرگ بود .پاکستان امروزی بخشی از ایران بود .توی نقشه بجای ایران ، عجمستان نوشته شده بود .

---

این ها به ترتیب از بالا : کمان ، غلاف کمان و شمشیرهای پیامبر بزرگمون هستش.

---

سمت راست شمشیر امیرالمومنین ، علی علیه السلام

---

و این هم یکی دیگر از شمشیرهای مولا علی علیه السلام .