اون وقتا و این وقتا

از آنجائیکه من جنبه تعطیلی رو ندارم این دو روز تعطیلی فقط به خوردن و خوابیدن برام گذشت . چقدر هم لذت بردم .

پنج شنبه صبح زنگ زدم به برادرم که شب قبل از تهران رسیده بود ، گفتم بیا خونه ما صبحانه رو باهم بخوریم .یه کم مِن مِن کرد ولی دوباره زنگ زد و گفت دارم میام .تا برسه شد 11 .

3 نفری  صبحانه دلچسبی خوردیم . البته چون دورهم بودیم خیلی خیلی چسبید . یعنی یه جوری شد تا شام 3 تایی هیچی نخوردیم .جمعه صبح هم همین طور .حلیم گرفتیم و خوردیم در حد ترکیدن . از خودم دیگه بدم میومد .

واقعاً چقدر راحته مهمون صبحانه داشته باشی .انقدر راحته ......

واقعاً چقدر مزه غذا وقتی دور سفره شلوغ میشه می چسبه . نه ؟

دیشب هم از ساعت 10:30 خوابیدم . دیگه فکر کنم دارم رو دست خرس قطبی بلند میشم .

شبکه IFILM  داره تبلیغ پخش سریال روزی روزگاری رو میکنه . قبل از هرچیز (‌مثل گوینده های اخبار ) جا داره که یادی بکنیم از خسرو شکیبایی ، با بازی خوب و ماندگارش در این سریال و طلب آمرزش برایش ، از درگاه حق .

( خیلی مودب شد ) ولی داشتم به این قضیه فکر میکردم که سریال روزی روزگاری خیلی نکات آموزشی داشت . از صحبت کردن کلیشه وار اگه دور بشیم واقعاً به نظر من خیلی حرف برای گفتن داشت . و چیز دیگه ای که تو این داستان برای من  جالب بود این که باید سر فرصت ،‌داستان رو دنبال می کردی تا به نکته ای که  مد نظر قصه است برسی . منظورم صبری بود که باید پای تلویزیون خرج می کردی . شاید این نوع داستانها ، روی نوع رفتار افراد جامعه بی تاثیر نباشه . همه ما قدیم ها صبرمون بیشتر بود . ریتم بیشتر سریال ها همین طور بود . آهنگ های اون زمانها رو اگه گوش بدین ، یا شعر حافظ و مولانا بود یا هم سبک اون شعرا . یعنی خواننده مجبور بود وقت بگذاره از مصرع اول گوش بده تا منظور و مقصود شعر رو دریافت کنه .اصلاً نوار کاست ،‌که حتماً مجبور بودی آهنگ ها رو به دنبال هم گوش بدی مثل CD  و DVD نبود که یهو بری آهنگ مثلاً 13 رو انتخاب کنی .

انگار مردم با این ریتم با صبر و با حوصله تر بار اومده بودن . جنجال جوون ها مثل جوونهای الآن که فقط رپ گوش میدن  نبود .

پای حرف پدربزرگها و مادربزرگهامون بشتر می نشتیم و بهتر می تونستیم گوش بدیم نه مثل الآن که میگیم زود منظورتو بگو، یا برو سر اصل قضیه ، وقت ندارم .

حتی برای همدیگه  هم بیشتر وقت میگذاشتیم . ارتباطاتمون خیلی نزدیک از این روزها بود .

 گله ای ندارم چون منم با همین روال رشد کردم .ولی خوب اون زمانها یه چیزایی خوب این زمان یه چیزیای دیگه .