به دنبال فیلم ( زندگی خصوصی )

یه اخلاق بدی دارم . میدونم کارم درست نیست ولی بدون اینکه حس بکنم این اخلاقم تو رفتارم تاثیر میگذاره .نمی دونم اسمش رو چی میشه گذاشت ، همذات پنداری   یا تاثیر پذیری ؟وقتی که فیلمی میبنم یا جریانی رو می شنوم خودم رو تصور میکنم .و رفتارم رو تحلیل می کنم . از اونجایی که هر داستانی یه انتهایی داره ، نوع برخورد خودم رو در انتهای داستان می سنجم .

دیشب به درخواست خودم فیلم ( زندگی خصوصی )‌ آقای فرح بخش رو با همسری نگاه کردیم . برای من قابل هضم نبود .نه اینکه بگم چنین جریانی که تو فیلم اتفاق افتاده دور از ذهنه یا غیرممکن ِ .نه ، ‌اتفاقاً خیلی هم مسئله تکراری ای هست .اما تصور اینکه شاید من هم در جریانی قرار بگیرم و یه بازیچه بشم برام اذیت کننده است .

نه اینکه درصدی به همسری ام اطمینان نداشته باشم ، نه . که واقعاً از چشم هام بهش بیشتر اعتماد دارم ولی خوب یه لحظه میگم توی داستان هم طرف مقابل هیچ شکی نداشت که به خیانت همسرش دچار شد .یعنی داستان به شکلی بود که اصلاً رو حش هم بیخبر بود .بعد فکر میکنم ای خدا ما کجای کاریم . نکنه یه وقتایی در کنار من هم یه جریانی درحال اتفاق افتادن باشه ؟

دیشب بعد فیلم به آقای همسر گفتم بیا بشین باهات حرف دارم و نظرم رو راجع به فیلم گفتم .خیلی منطقی جوابم رو داد .یعنی از لحاظ فکری و منطقی و استدلالی هیچ جوابی نداشتم که بهش بدم جز اینکه قانع بشم ولی از لحاظ عاطفی و احساسی نه .اصلاً قانع نشدم

یادمه قبل ازدواج هم یه بار چنین فکری به ذهنم رسیده بود با خوندن رمان ( گستره محبت )‌ نوشته خانم نسرین قدیری ( کافی ) . که بعد از خوندن اون رمان هم با آقای همسر بحث کردم .

از طرفی وقتی یه فیلم یا داستان و جریان عاشقانه و آروم رو هم میشنوم یا می بینم احساس عشقم دو برابر شاید هم چند برابر میشه  .انگار انرژی مضاعف میگیرم .واسه همین خیلی سعی میکنم از چیزهایی که اطرافم هست اونی رو انتخاب کنم که انرژی مثبت بیشتری بهم میده . یه جور فیلتر میکنم .

مثلاً بعد از ازدواج با خانم دوست آقای همسر که تقریباً‌همزمان با ما عروسی کرده بود ،‌بعد 6 الی 7 ماه رابطه متاهلی ،‌دیگه ادامه دوستی ندادم برای اینکه دیدم هر هفته که ما این خانم رو میبینیم فقط داره گله از مادرشوهر و خواهر شوهرش میکنه .نمیگم همه باید خوب باشن ولی روحم انگار تحمل گلایه و انرژی منفی رو نداره .بخصوص مسائلی که مربوط به نقشهایی میشه که الآن خودم در زندگی دارم . نقش یه زن ، ‌یه همسر ،‌ یه عروس . و فکر می کنم بیشترین نقطه ای که در زندگی احتمال آسیب پذیری اش هست از تقابل همین نقشهایی است که من درگیرش هستم . نقش زن یه همسر . یا عروس یه خانواده .

---

توضیحات : داستان فیلم  و اون رمان رو توضیح ندادم شاید خودتون بخواین نگاه کنین ویا بخونید .براتون تکراری نباشه

---

پی نوشت :

لازمه یه توضیحی بدم که موضوع این فیلم و رمان هر دو به نوعی خیانت مرد داستان است .در حالیکه زن اون مرد  یه خانم همه چی تموم ِ . قبل از اینکه داستانها (‌فیلم زندگی خصوصی و رمان گستره مجبت ) به بخش لغزش مرد داستان برسه ،‌کمالات ظاهری و باطنی زن رو کامل توصیف می کنه . و به نظر من حرفی که فیلم یا اون رمانی که خوندم می خواست بگه این بوده که برخلاف کج فهمی و کهنه اندیشی خیلی ها ،‌ یه مرد فقط به دلیل اینکه زنش خوشگل نیست یا لوندی بلد نیست ،‌می تونه منحرف بشه .چرا بعضی ها این دلیل رو برای توجیه هم جنس های خودشون میارن . بابا بی تعارف بگو ،‌بله مرد اشتباه کرده نه اینکه در قبال اشتباه یه مرد ، ‌زنش رو محکوم و متهم بکنین .

نمی خواستم داستان رو توضیح بدم اما کامنت هایی برام گذاشته بودن ( که البته من بعلت اینکه خارج از موازین اخلاقی تعریف شده برای خودم بود ، اونها رو تایید نکردم )  که لازم دیدم یه توضیحی داده باشم .