ماه مبارک رمضان در طی سالها

الهی شکر که امسال هم قدم در ماه مبارک رمضان گذاشتیم و به امید حق که بتونیم دستمون رو پر کنیم از برکات معنوی این ماه .

به درخواست دوست عزیزم لطفاً این صفحه و این صفحه رو بخونید و دعا رو فراموش نکنین .

ماه رمضون برای من مثل همه پر از خاطرات خوب و دوست داشتنی هست . البته جدا از لذت فراموش نشدنی سحرها و افطاری های سالهای بچگی که دیگه تکرار نمیشه برای من ، چند سالی میشه که به این ماه یه حس نوستالژیک دارم .

اول از همه اینکه خواستگاری من قبل ماه رمضون بود و تایید پدرم و به دنبال اون جواب مثبت به خانواده آقای داماد موکول شد به ماه مبارک رمضان و اینکه تا پدرم نظر نیمه مساعد خودش رو اعلام کرد مادرشوهرم بلافاصله ما رو افطار دعوت کردن .راستش جواب پدرم در حد 40٪ بود ولی وقتی اون شب افطار ،‌ رفتیم خونه همسر اینا ، با برخورد نزدیکتری که با خانواده همسر داشتیم نظر پدرم رسید به 150 ٪ .

و این برای من و اچید یعنی یه دنیا آرامش . یعنی همون چیزی که همیشه از خدا می خواستیم که ازدواجمون با رضایت 100 ٪  خانواده هامون همراه باشه .

سال بعد ماه رمضون ،‌ شروعش با بازگشت ما از سفر مکه همراه بود . سفری که 3 ماه بعد از عروسی مون ،‌ خیلی غیر منتظره نصیب من و همسر شد .

سال بعد ماه رمضون ،‌ خواستگاری خواهر شوهرم بود و به دنبال اون مراسم نامزدی اش . بخاطر همین مسئله ماه رمضون همش دنبال خرید لباس و بقیه موارد بودیم . که صد البته همه خانمها میدونن که خاطره شیرین خرید چه خاطره موندگاریه برای ماها .

جالبش این بود که روزه بودیم و می رفتیم خرید ،‌ بعد بیرون افطار میکردیم که مزه چایی تلخش از هزارتا چایی تو خونه بیشتر به یادم مونده .

وقتی رفتم برای خرید ، یه پیراهن ترک خیلی خوب پیدا کردم .من سایز 38 رو پوشیدم ،‌ یادش بخیر برام کمی گشاد بود .خانم فروشنده پیشنهاد داد که تنها سایز 36 ی که براش مونده با وصف بر این که هم طرح دامن لباس ، هم جنس پارچه اش با سایزهای بالاتر فرق داره رو بپوشم .منم پوشیدم و کمی یعنی فقط کمی سخت پوشیدم که با تعریف فروشنده و استقبال خودم از طرح جدید ،‌ دل رو زدم به دریا و خریدم و گفتم خوب اون یه کم هم جا باز میکنه دیگه .

اون شب به جای افطار بیرون شام خوردیم ، وقتی رسیدم خونه دیدم دیگه توی لباس نمی تونم نفس بکشم .یعنی واقعاً نمی تونستم نفس بکشما .....

خلاصه به این نتیجه اخلاقی رسیدم وقتی روزه هستم دیگه مباردت به خرید لباس نکنم .

القصه روز نامزدی خواهر شوهر هم من ناهار نخوردم تا اینکه لااقل بتونم نفس بکشم و بعد از شام هم تا زمانی که لباس دوم رو بپوشیم نفس تنگی رو چشیدم .

اینم از اون سال .

سال بعد ، چون خواهر شوهرم عروسی اش رو تهران برگزار کرده بود و تعداد زیادی از آشناها و دوستانشون نتونسته بودن برای عروسی برن تهران ، قرار بر این شد یه جشن زنونه اینجا بگیرن تا دوستان خانوادگیشون و کسانی که نتونسته بودن برن تهران تو این جشن شرکت کنن .یه چیزی شبیه پاتختی مثلاً ، منتهی با 3 ماه فاصله از روز عروسی .جشن رو فردای عید فطر در نظر گرفتن . که باز هم باعث شد اون سال ماه رمضون من دنبال لباس و آرایشگاه ( هم برای خودم هم برای خواهر شوهر) باشم . البته این بار حواسم به روزه بودن و سایز لباس بود .

سال بعد که پارسال بشه اتفاق خاص و ویژه ای نیفتاد .

تا اینکه امسال ، همونطور که در جریان هستین تولد من و جناب همسر به علت نبود مادرهمسر به تاخیر افتاد تا اینکه پنج شنبه یک تیر و دو نشون شد .هم مهمون ها رو برای افطاری دعوت کردم و هم تولد مختصری گرفتیم .

من برای همسر این رو گرفتم و همسر هم برای من این و این رو .( البته عکس بسته بندی اش رو گذاشتم )

مامان و بابای من نفری 200 و مامان و بابای همسر نفری 100 و عمه خانم همسر هم نفری 50 به همراه یه تاپ برای من و یه بلوز برای اچید ، زحمت کشیدن .مهمونامون همین افراد عزیز بودن .

انشاء الله که همیشه جشن و شادی تو خونه همه برپا باشه .ما رو از دعای خوبتون بی نصیب نگذارین دوست جونای خوبم .