روانداز قلاب بافی

من از شمال ایران با شما صحبت می کنم .

امروز چهارمین روز بارانی است .

سرما به شدت زمستان ، گریبان ما را گرفته است .به حدی که بدون استثنا همه خانه ها ، وسایل گرمایشی خود را به راه انداخته اند .

اونقدر سرما در مغز استخوانم نفوذ کرده که امیدی به دیدن دوباره آفتاب و گرمای حداقل نسبی هوا هم ندارم .

با این تفاسیر ،‌ در صدد برآمده ام امروز به مغازه کاموا فروشی بروم و جهت بافت یک رو انداز برای پاهایم  ،‌ در محل کار که معمولاً در این فصل یخ می بندد ، کاموا بخرم . یک چیزی شبیه پتو مسافرتی کوچیک .

البته به لطف رئیس میز کارم به رادیاتور شوفاز چسبیده ،‌ اما پاهام باز هم سر میشود .

کار از چاره اندیشی گذشته ، باید با سرمای دست و پاهام در این فصل های سرد ،‌ فقط مدارا کنم .